Είναι κάποιοι άνθρωποι που γεννιούνται με το λεγόμενο υποκριτικό ταλέντο. Μπορούν να τα καταφέρουν
εξίσου καλά ή και καλύτερα, ακόμα και από άλλους που έχουν κάνει τις καλύτερες σπουδές. Αυτή είναι και.. η περίπτωση του κορυφαίου Έλληνα κωμικού, Βασίλη Αυλωνίτη, που μπορεί να μην σπούδασε υποκριτική και η πρώτη του εμφάνιση ως ηθοποιός να ήταν τυχαία, αλλά ή σκηνή τον έλκυε από παιδί...
Λένε πως κάποια πράγματα, αν είναι γραμμένα να συμβούν, θα γίνουν... Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και προετοιμασία... Εκεί που δεν το περιμένεις... ΄Οπως ένα βράδυ του 1924, όταν τον Αυλωνίτη τον έσπρωξαν "για πλάκα" για να βγει στη σκηνή. Μπορεί να "έχασε το βήμα του" για λίγο στην αρχή, αμέσως όμως αμέσως όμως και με το πρώτο γέλιο της πλάκας "πήρε τα πάνω του"... Και ξεκίνησε, λοιπόν, να χορεύει, κουνώντας τα χέρια και τα πόδια του κωμικά, κάνοντας διάφορες γκριμάτσες. Ο κόσμος γέλασε πολύ και τον καταχειροκρότησε...
Έτσι, απλά και ξαφνικά, στο θέατρο "Έντεν" του Θησείου, γεννήθηκε ένας σπουδαίος κωμικός...
Όσα χρόνια και να περάσουν, οι ατάκες του, όχι μόνο θα αντέξουν στο χρόνο αλλά θα αποτελούν μέσο για να ξεχάσουμε λίγο τις σκοτούρες της καθημερινότητας, να γελάσουμε, να νοσταλγήσουμε εκείνες τις παλιές, καλές στιγμές του ελληνικού κινηματογράφου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου