γράφει η Κωνσταντίνα Νούσια, Μαία -ΜSc
Αυτό που δημιουργούμε με την έλευση του παιδιού είναι η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ!
Διαβάζοντας πολλές έρευνες, ένιωσα σοκ και δέος ανακαλύπτοντας ότι στην οικογενειακή βία συμμετέχουν εξίσου και οι γυναίκες. Έτσι οι έρευνες καταρρίπτουν πλέον τον μύθο του άνδρα θύτη και της γυναίκας θύματος και τείνουμε πλέον να ομιλούμε για βίαια ζευγάρια.
Ήδη από το 1974 ο Gelles διαπίστωσε ότι οι άντρες σύζυγοι έπεφταν θύματα βίας σχεδόν με την ίδια συχνότητα όσο και οι γυναίκες.
Το 1991 οι Follingstad et all απέδειξαν ότι τα φαινόμενα ανδρικής κακοποίησης δεν οφείλονταν σε αυτοάμυνα των γυναικών, αλλά είχαν όλα τα χαρακτηριστικά κανονικής επίθεσης, που μπορούσε να αποδοθεί στο θυμό, στην εκδίκηση, στην αδυναμία έκφρασης των συναισθημάτων προφορικά, στην άσκηση εξουσίας, στη ζήλια, στην έλλειψη κατανόησης, στο άγχος και στη διεκδίκηση του ελέγχου.
Σε έρευνα των Simonelli & Ingram (1998) σε φοιτητές διαπιστώθηκε ότι ποσοστό 40% των ανδρών είχε υποστεί βία από την κοπέλα του και το 29% αναγκάστηκε να καταφύγει σε νοσοκομείο.
Παρά το γεγονός ότι ο άνδρας μπορεί να ασκήσει μεγαλύτερη μυϊκή δύναμη ή να περιορίσει αποτελεσματικότερα την επιτιθέμενη σύντροφό του, οι γυναίκες καταφεύγουν σε πιο περίπλοκες και καλύτερα σχεδιασμένες μορφές βίας, οι οποίες εξισώνουν τα ποσοστά.
Ιδιαίτερη αίσθηση κάνει η έρευνα του κ. Παπάνη που πραγματοποιήθηκε στον Ελλαδικό χώρο.
Χαρακτηριστικά αναφέρει :
«Με επίγνωση ότι η παρούσα έρευνα είναι από τις πρώτες που ασχολούνται με το θέμα της ανδρικής κακοποίησης στην Ελλάδα και ότι αποτελεί θέμα ταμπού και για άνδρες και για γυναίκες, ενώ τα αποτελέσματα μπορούν να λάβουν πολλές ερμηνείες, παρουσιάζουμε τα κυριότερα ευρήματα, που καταγράφουν πιλοτικά τη γενική τάση«
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε κατά το χρονικό διάστημα 2006-2008.
Δείγμα:
Στην έρευνα συμμετείχαν 250 άνδρες οι οποίοι εξετάστηκαν ξεχωριστά. Από τους άνδρες, οι 115 ήταν έγγαμοι και οι 135 σε κάποια μορφή σχέσης (αρραβωνιασμένοι (14), σε συμβίωση (19), διαζευγμένοι (42), σε διάσταση (35) και σε απλή σχέση (25)).
Τα ποσοστά των ανδρών που εξετάστηκαν χωριστά και ανέφεραν ότι είχαν πέσει θύματα φυσικής βίας χωρίς οι ίδιοι να έχουν πρώτοι επιτεθεί (χαστούκι, κλωτσιά, γρατζουνίσματα, πέταγμα αντικειμένων, τραυματισμός κλπ) από τις γυναίκες ήταν:
Παντρεμένοι 34,7%,
σε συμβίωση 25,2%,
διαζευγμένοι 37,6%,
σε διάσταση 48,1%,
αρραβωνιασμένοι 8%
και σε απλή σχέση 23,5%.
Επίσης 280 γυναίκες εξετάστηκαν ξεχωριστά. Από τις γυναίκες, οι 167 ήταν έγγαμες και οι 113 σε κάποια μορφή σχέσης (αρραβωνιασμένες (18), σε συμβίωση (11), διαζευγμένες (22), σε διάσταση (25) και σε απλή σχέση (37).
Τα ποσοστά των γυναικών που εξετάστηκαν ξεχωριστά και ανέφεραν ότι άσκησαν φυσική βία, ενώ δεν βρίσκονταν σε άμυνα ήταν:
Παντρεμένες 32%,
σε συμβίωση 29,8%,
διαζευγμένες 26,8%,
σε διάσταση 36%,
αρραβωνιασμένες 3%
και σε απλή σχέση 26,4%.
Τέλος 142 έγγαμα ζευγάρια εξετάστηκαν σε κοινή συνέντευξη.
Στα έγγαμα ζευγάρια οι άνδρες ανέφεραν ότι δέχτηκαν επίθεση σε ποσοστό 31,5%, ενώ οι γυναίκες δήλωσαν ότι επιτέθηκαν σε ποσοστό 38,4%.
Το δείγμα προερχόταν από αστικές (37%), ημιαστικές (46%) και αγροτικές περιοχές (17%) της Ελλάδας, ενώ το εύρος της ηλικίας τους ήταν από 18-65 ετών.
Στην ψυχολογική βία που αντιμετωπίζουν οι διαζευγμένοι ή οι εν διαστάσει άνδρες περιλαμβάνεται και το σύνδρομο της γονικής αποξένωσης κατά το οποίο η γυναίκα στρέφει εναντίον του πατέρα το παιδί ή τα παιδιά τους.
Στην έρευνα (Παπάνης Ε, Η αυτοεκτίμηση των παιδιών από χωρισμένους γονείς) διεφάνη ότι αυτό είναι ιδιαίτερα συχνό στις ελληνικές οικογένειες.
Τέλος το ανδρικό στερεότυπο, που θέλει τον άνδρα ισχυρό, σίγουρο, ανεξάρτητο, αυτάρκη πλήττεται και αυτό προκαλεί έντονα συναισθήματα στον κακοποιημένο σύντροφο, ο οποίος, εάν το αναφέρει, θα αντιμετωπίσει σκεπτικισμό, έκπληξη και ειρωνεία. Η εσωτερίκευση του γεγονότος, όμως, θα προκαλέσει συναισθηματική ανισορροπία και θα καταρρακώσει το αυτοσυναίσθημα του άντρα, που αισθάνεται εγκλωβισμένος σε μια κατάσταση που διαρκώς επιδεινώνεται. Πολλά θύματα ψυχολογικής κακοποίησης δήλωσαν ότι η γελοιοποίηση μπροστά σε φίλους προκαλούσε πιο οδυνηρά συναισθήματα ακόμα και από τη φυσική βία εκ μέρους των γυναικών,καταλήγει ο Κο Πεπάνης .
Κυρίες μου, αν όλα αυτά είναι αλήθεια, τότε την επόμενη φορά που θα θυμώσετε, απλά αναπνεύστε, γιατί la vie est belle…
Κωνσταντίνα Νούσια, Μαία- MSc.
Υπεύθυνη στο κέντρο μητρότητας
-Nousias natural birth center –
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου