Kαταγγέλλει μάλιστα τις ελίτ που διαχειρίζονται τις τύχες του κόσμου, αλλά και την παγκόσμια φτώχεια και τις οικονομικές ανισότητες
«Πρέπει να αντιτάξουμε...όλες και όλοι τον δικό μας εαυτό στο να μην πισωγυρίσει η Ευρώπη σε άκρα και σε ακρότητες και κάποια στιγμή να αντισταθούμε στη μεγαλύτερη γάγγραινα του πολιτικού συστήματος, η οποία κρύβει τη μεγαλύτερη απειλή για τη δημοκρατία, που είναι ο λαϊκισμός» δήλωσε ο πρώην υπουργός, Άρης Σπηλιωτόπουλος.
Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό «Πρακτορείο 104,9 FM» για το διακύβευμα των ευρωεκλογών της ερχόμενης Κυριακής, ρωτήθηκε αν τον αφορά το προσκλητήριο που απηύθυνε ο ΣΥΡΙΖΑ για την συγκρότηση ευρέως προοδευτικού μετώπου απέναντι στην άνοδο της ακροδεξιάς, απαντώντας:
«Προφανώς.σεις στα μείζονα και σημαντικά τις προηγούμενες δεκαετίες δεν υπήρξαν. Αντίθετα, με ευθύνη όλων μας -και πολιτικών και πολιτών- υπήρξε μια στείρα αντιπαράθεση λόγων, μία όξυνση του πολιτικού διαλόγου, μία ρεβανσιστική αντίληψη του εκάστοτε που κατείχε προσωρινά την εξουσία, με αποτέλεσμα πολλές φορές αντί να αθροίζουμε να αφαιρούμε και να διαιρούμε. Βεβαίως και το σύστημα το ίδιο δεν επέτρεπε,
δηλαδή το γεγονός ότι ποτέ δε μιλούσαμε ουσιαστικά σε αυτόν τον τόπο για τα πραγματικά προβλήματα, μας έφτασε εκεί που μας έφτασε. Έτσι αναζητήσαμε αλλού τις ευθύνες για το θέμα της χρεοκοπίας, αναζητούσαμε αλλού τις ευθύνες εκτός από τον εαυτό μας για το πώς θα ξεφύγουμε από τα μνημόνια,
αναζητούσαμε αλλού την ανάπτυξη που δεν ήλθε ποτέ και δε συνειδητοποιούσαμε ότι ο καθένας πρέπει να βάλει το δικό του έργο, τη δική του συνεισφορά, για να προχωρήσουμε ένα βήμα πιο μπροστά» εξήγησε.
«Αυτή τη στιγμή» συνέχισε ο κ. Σπηλιωτόπουλος, «η Δημοκρατία, όπως την είχαμε γνωρίσει τις προηγούμενες δεκαετίες έχει υποστεί σοβαρότατους κλυδωνισμούς και ισχυρές αμφισβητήσεις», καθώς «οι πολίτες σε παγκόσμιο επίπεδο
βλέπουν ότι κάποιες ελίτ διαχειρίζονται την τύχη εις βάρος τους, αισθάνονται περιθωριοποιημένοι, μη έχοντας τη δυνατότητα να συμμετέχουν στη λεγόμενη κοινωνική κινητικότητα -αισθάνονται ότι δεν έχουν πρόσβαση στα αγαθά της Παιδείας, για καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους, την Υγεία κ.ο.κ.» και «αυτό μαζί με την οικονομική ανισότητα -το 1% του πληθυσμού έχει ακόμα και σήμερα όλο και μεγαλύτερη συγκέντρωση
πλούτου- δημιουργεί στις μεγάλες πλειοψηφίες των πολιτών μία πίεση, η οποία εκ των πραγμάτων συσσωρεύει θυμό και ο θυμός κάνει τους πολίτες αυτούς να είναι πρόθυμοι να ακολουθήσουν ακρότητες κι εκεί ακριβώς θα δείτε γιατί είχαμε την εκλογή Τραμπ, γιατί είχαμε το Brexit, γιατί είχαμε μη πολιτικές λύσεις στην Ιταλία, την Ουγγαρία και σε άλλες χώρες της Ευρώπης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου